Instagram

Monday, June 28, 2010

De laatste kaders in aanbouw

Het heeft allemaal even geduurd, maar ik ben nu bezig met de laatste kaders. Deze zijn voor de 4 bovenkastjes. Ik doe het rustig aan, want het is bloedheet in het schuurtje. Door die hitte was ik zeker niet zo geconcentreerd meer, want bij het vlak en op dikte schaven van de pennen ging het niet helemaal goed. Ik had bij een paar pennen teveel van een kant afgehaald waardoor de regel niet in het midden van de stijl zat. Op zich geen probleem, want ik moet de regels en stijlen toch nog schaven tot alles netjes op elkaar aansluit, maar de groef moet wel precies doorlopen. Daar mag geen sprongetje zitten in de hoeken.

Dus ik moest de pen opschuiven. Dat kan natuurlijk niet, dus heb ik een dun lapje hout op de zijkant van de pen gelijmd waardoor die weer dikker wordt en ik opnieuw kon gaan schaven.
Reparing an offset tenon.


Zo dus. Na het schaven blijft er van dat lapje hout erg weinig over, maar precies genoeg voor een goede verbinding. Nu loopt de groef weer mooi door in de hoek. De buitenkant sluit niet zo mooi aan, daar moet ik nog wel wat gaan schaven.


Now the groove fits nicely again.





Thursday, June 17, 2010

Velling kanten schaafje

In mijn vorige blogbericht schreef ik dat ik nogal wat problemen had met het schaven van de vellingkantjes (de schuine kantjes). Dat lijkt nu opgelost met een modificatie van mijn schaafje. Ik heb de geleiderails nu in een hoek van ongeveer 10 graden gezet. De beitel schaaft nu scheef in het hout, waardoor je meer als een mes in het hout snijdt. Je moet nog steeds goed opletten welke richting je opgaat. Maar de lange stijlen van de koelkast deur heb ik zonder problemen kunnen afschuinen, terwijl die een nogal golvende draad hebben.
Modified chamfer plane. Now with build in skew.

Je kijkt hier tegen de bodem van de schaaf aan, liggend op een van die stijlen. Het ziet er allemaal nogal provisorisch uit, maar het werkt als een dolle.

Monday, June 7, 2010

Weer in het gareel







Langzaam aan begin ik weer aan de keuken te werken. Ik heb nu de regels en stijlen van de drie onderkastjes in aanbouw. Ik heb even terug moeten kijken in het blog om te zien hoe ik het ook alweer deed! Toch handig om dit bij te houden. Echt snel gaat het nog niet want er liggen nog heel veel andere klusjes op me te wachten (en ik heb er al een heel stel gedaan ook).

Ik heb af en toe problemen met het schaven van de schuine kantjes en de inkeping bij de versprongen borsten. Als de draad van het hout mooi gelijkmatig loopt is er niets aan de hand. Maar het gaat nogal eens op en neer en als je dan zo tegen de draad in staat te schaven kan het makkelijk gebeuren dat de beitel opeens een splinter oppikt en lekker diep uitscheurd. Dat gebeurd natuurlijk altijd als je bijna klaar bent. Meestal weet ik het wel op tijd op te vangen en dan is het verder een kwestie van schrapen of zelfs schuren om het randje verder netjes recht af te werken. Maar hier is dat dus niet gelukt en zit ik met een deuk in het schuine randje, daar vlak boven het platte streepje van de 2:



Er zijn veel opmerkingen gekomen over mijn handzagen. Lieke verklaart me natuurlijk voor gek... Waarom heb ik zo veel zagen? Eigenlijk zou ik er nog veel meer willen hebben. Zagen zijn leuk om te verzamelen. Ze zijn niet duur en er zit een rijke geschiedenis achter. Maar het is ook nog een beetje nuttig, want elke zaag heeft een ander doel. Je hebt natuurlijk grove en fijne zagen, maar zo heb je ook verschillende zagen voor dwars op het hout of in de lengte. Afkort- en schulpzagen heet dat. Daarvoor heb je een andere tandvorm nodig. Dwars op het hout moet je de houtvezels als het ware doorsnijden, de tanden lijken dan meer op kleine mesjes. In de lengte lijken de tanden meer op kleine beiteltjes.


Dit zijn bijvoorbeeld een hele grove schulpzaag voor het zagen in de lengterichting en een veel fijnere afkortzaag. Die afkort vertanding is veel lastiger van vorm en moeilijker om te slijpen. Ik heb dus eerst met de schulpzagen geoefend, begonnen met de grove zagen en dan steeds fijner, wat ook steeds moeilijker wordt.




Hier nog een paar voorbeelden. De bovenste is weer een schulpzaag. Nu met een fijne vertanding en stalen rug om het blad stabiel te maken. Die is heel geschikt om bijvoorbeeld pennen met de hand uit te zagen. Met een scherpe zaag gaat dat trouwens heel makkelijk en snel. Voor een kleiner project loont het dus niet de moeite om de circelzaagtafel helemaal op te gaan bouwen en af te stellen.

Daaronder een hele mooie afkortzaag, een Engelse Smithson ergens uit de 19e eeuw. En ten slotte mijn zelfgemaakte zaagje. Die heeft de fijnste vertanding van al mijn zagen en is ook geslepen als afkort zaag. Die heb ik al veel kunnen gebruiken in het keuken project.

Al die zagen is dus een logische proces geweest. Om dat hele nuttige kleine fijn vertande afkort zaagje te kunnen maken moest ik wel die hele leerschool vanaf de grof vertande schulpzaag doorlopen. Lieke, je hebt gewoon geen gelijk :-)