Instagram

Sunday, January 23, 2011

Het hout voor de lades

Het lijkt er natuurlijk op dat ik helemaal niks meer doe, maar ik ben zo druk bezig dat ik geen tijd meer heb om op mijn blog te schrijven. Ook een excuus natuurlijk.

So, what's up? Ik ben dus druk bezig om het hout voor de lades op maat te maken. Voor de voor en achterkant van de ladebakken gebruik ik jatoba. Een keiharde houtsoort. Hiervan had ik een flinke stapel ooit eens gratis gekregen. Persoonlijk vind ik het niet zulk mooi hout, dus dit was een mooie gelegenheid om wat te gebruiken in een toepassing die toch niet in het zicht valt. Maar omdat de planken zo krom en gescheurd waren viel het niet mee om voldoende hout te scoren. Voor de zijkanten ben ik toen op zoek gegaan naar een wat makkelijker en zachter hout dat wel mooi stabiel is. Dat heb ik gevonden in de vorm van western red cedar. Dit is juist weer een heel zachte houtsoort. Omdat het wat erg kwetsbaar leek besloot ik de bovenrand te versterken met een stripje jatoba. De planken zijn ook niet al te breed dus ik heb wat planken aan elkaar moeten lijmen om voldoende breedte te krijgen.

Mijn oude lijmpers was helaas ombruikbaar geworden. Die was helemaal krom getrokken. Spaanplaat is toch niet zo vormvast als wel eens beweerd wordt. Snel dus maar iets nieuws in elkaar geflanst:



Lekker bij het kacheltje, want om te lijmen mag het niet al te koud zijn. Het is een simpele stuk spaanplaat. Aan twee kanten zit een aluminium balkje geschroefd. Eentje daarvan heeft de schroeven waarmee ik de persdruk lever. Dan het werkstuk, plat geduwd op het spaanplaat met wat balken en lijmklemmen en dan nog wat opvul latjes. Het werkt best goed, maar langzaam maar zeker werken de schroeven van de alu balkjes zich los in het spaanplaat. Ik heb het uiteindelijk net gered om alle lijmverbindingen te maken. Daarna mag hij weer de vuilnisbak in.

Ondertussen het verschillende hout op maat geschaafd en glad gemaakt. Deels doe ik dat op de vlak vandikte bank, maar die laat niet altijd al te mooi resultaat zien, dus doe ik het laatste laagje met de hand. Dat levert dan een mooi stilleven op in de blokhut waar de werkbank staat.




Friday, January 14, 2011

Even een kapzaag maken.

Even tussendoor. Op mijn wensenlijstje stond al lange tijd een mooie grote kapzaag. Niet dat ik die direct nodig heb, meer een kwestie van "willen hebben". Ik had in de zomer al een plaat verenstaal geregeld en een grote plank appelhout gekocht (appel is de klassieke keus voor zaaghandvaten). Het probleem was nog om een mooie stevige messing rug te maken. Gelukkig was collega Arie bereid om me daarmee te helpen. Dat schept natuurlijk ook een verplichting, dus ik heb de hele keuken even opzij gezet en heb me op de zagenbouw gestort.

Hier is de messingrug na schuren en polijsten en twee zaagschroeven op de draaibank gemaakt.




In het zaagblad moesten natuurlijk tandjes gevijld en gescherpt worden.

En vervolgens het handvat maken. Dat bleek nog vies tegen te vallen. De eerste is mislukt, daar zaten teveel foutjes in. De tweede is gelukkig beter gelukt. Nadat de vorm ruw gezaagd en geboord is, moet de zaagblad gleuf gemaakt worden, een zenuwen klus, want hij zit snel scheef.


En daarna raspen, vijlen en schuren tot je een ons weegt.


En dit is het uiteindelijke resultaat.


En hij doet het ook nog.