Sponningsschaaf gerepareerd

In de niet aflatende reeks oude troep: Een sponningsschaaf van Nooitgedagt. Een sponningsschaaf is bedoeld om een verdiepte randje aan een plank of balk te schaven, bijvoorbeeld dus een sponning voor een ruit oid.

Deze heeft aan de zijkant een mooi gekrulde messing plaat, de diepteaanslag. Die is in hoogte verstelbaar. Onder de schaaf zie je net nog de breedte aanslag, ook verstelbaar. Verder heeft hij nog een extra beiteltje die rechtop staat en de voorritser is. Dit is belangrijk bij het schaven van een sponning dwars op de draad van het hout. Die voorritser voorkomt dan het rafelen.

Na demontage bleek de schaaf toch verder versleten dan ik dacht. Een blik op de zool laat zien dat de schroefgaten uitgelubberd zijn. De zool is ook helemaal scheef versleten. Dit schaafje heeft zijn kost wel verdient bij een ouderwetse timmerman.

De gaten heb ik met schroefdraadbussen weer gerepareerd. Eigenlijk zijn dat rotdingen want ze zijn nooit echt recht in het hout te krijgen. Zelfs niet als je de boorkolom als mal gebruikt.

Nadat ik er een nieuwe zool onder gelijmd had van keiharde canadese esdoorn, moest ik de mond weer uitzagen en beitelen. De schroefgaten in de zijkant van de diepteaanslag heb ik niet met die stalen dingen gerepareerd, daar heb ik een beuken deuvel ingelijmd en een gewone houtschroef gebruikt.

En toen was het tijd om te testen. Eerst met de draad mee.

En dan dwars op de draad van het hout.

Hij werkt en maakt verdomd leuke krulletjes!

Helaas is de originele donkere patina op teveel plaatsen beschadigd door alle reparaties. Ik heb hem dus maar helemaal kaal gemaakt en met lijnolie behandeld. En zo ziet het er nu uit te midden van allemaal andere recente projectjes.