Zoals ik in de vorige blog schreef had ik wat problemen dat in de hoeken de spaanders bleven hangen. Dat heb ik grotendeels opgelost door de ruimte in de breedte voor de beitel wat smaller te maken. De beitel kon bijna een halve cm heen en weer, veel te veel dus. Ik heb strookjes beukenfineer in het houtblok gelijmd met epoxylijm en dat weer op maat gemaakt met een scherpe beitel.
Ook was de mond veel te wijd geworden. Bij een zoetschaaf hoort er nauwelijks ruimte te zijn voor de beitel. Zo druk je de houtvezels goed neer voor ze afgesneden worden. Dit heb ik opgelost door een inzetstukje in de zool te maken. Die heb ik met 3 schroeven vast gezet, zodat ik het ook altijd makkelijk weer kan vervangen als het mocht verslijten. Op de foto van de schaafzool zie je het inzetstuk en als je goed naast de beitel kijkt zie je aan weerszijden het ingelijmde stripje fineer.
En dan nog wat foto's hoe die geworden is.
Hij doet het zelfs! Hier op een plankje eiken.
En hier op esdoorn en nadat ik de schaaf in de olie heb gezet.
Alles bij elkaar een leuk project geweest. Erg veel van geleerd en het levert nog iets nuttigs op ook.
