Instagram

Monday, December 20, 2010

Olie

Lekker het hele weekend gekloddert met olie. Omdat het in de garage nogal koud is, ben ik naar de zolder verhuist. Alle fronten eerst nog een keer goed gechecked bij daglicht en dan blijken er toch nog wel plekjes te zijn die nog niet netjes glad geschuurd zijn. Kleine krasjes, deukjes of splintertjes. Het schraapstaal is dan weer heel handig, even een paar halen en het hout is weer strak. Maar bij het aanzetten van de schraper wil je nog wel eens een nieuwe kras maken, dus ook nog maar een keer met de hand schuren.

En dan de olie klaar maken. Op de weegschaal meng ik weer 8% witte kleurstof bij de hardwax olie.

Dan breng ik de olie royaal aan met een kwast en laat het een paar minuten intrekken. Vervolgens alles wat teveel is er weer zorgvuldig afpoetsen. Daarvoor gebruik ik nu een rol heel duur keukenpapier met extra zuigende werking. Dat werkt goed, net zo goed als katoenen doeken. Het is wel duurder, maar ik had toevallig niet veel schone katoenen poetslappen liggen.



Alles bij elkaar wordt het best wel mooi. Zeker niet perfect, maar voor iemand die niet van schilderen houdt is zo'n olie behandeling ideaal. Logistiek gezien ook allemaal niet zo lastig, want je zit niet uren lang met een kleverige, stof aantrekkende, stinkende plank. Je krijgt geen druipers in je lak. De houtvezel komt niet omhoog, dus hoef je ook niet tussendoor te schuren. De olie trekt goed in het hout, en de harde was die er inopgelost is zorgt voor een mooi glad afsluitend laagje. Er zit ook nog wat vernis doorheen om het wat sneller te laten drogen. Mooi spul.

Monday, December 13, 2010

Schrapen en schuren

Bij alle fronten heb ik aan de achterkant nog niets gedaan om het hout glad te krijgen. Dat was nog gewoon ruw vanaf de schaafbank. Die is bij mij nu eenmaal niet zo geweldig dat je daar gelijk mee klaar bent. Ze zijn dan wel recht natuurlijk. Afwerken kan je doen door te schuren, maar ik ben begonnen met schrapen.

De schraper is gewoon een plaatje verenstaal waar ik een scherpe kant aan geslepen heb en op die scherpe kant een heel fijn braampje gewreven met een gladde hard stalen pen. En dan heb je een geweldig stuk gereedschap. Het is wel zwaar voor je handen en vooral je duimen, waarmee je het plaatje een beetje bol buigt, maar het werkt heel snel en voordat je het weet heb je zo'n stapel krullen bij elkaar geschraapt.

Het wordt niet super glad met schrapen. Voor de afwerking met olie is het belangrijk dat het oppervlak heel gelijkmatig is om zo een vlekkerig resultaat te voorkomen. Na het schrapen dus schuren. De schuurmachine van Hans heb ik nog steeds in gebruik en daarmee is het allemaal zo tot korrel 180 glad gemaakt.

Het kopse hout aan het eind van de stijlen heeft nog speciale aandacht nodig. De oppervlakte kwaliteit hiervan is extra belangrijk omdat kops hout veel sterker zuigt. Als er dus nog onregelmatigheden inzitten zie je dat gelijk. Begin je met schuren dan wordt het hout helemaal wit. Je moet dan doorgaan met steeds fijnere korrel tot het er weer houtkleurig uitziet Dit heb ik geschuurd tot korrel 320. Zo moet het er uit zien en zo maak ik ook kans op een mooi resultaat als ik ga olieen.

Sunday, December 12, 2010

Kantjes afwerken

De laatste loodjes... Op de een of andere manier valt het niet mee om de motivatie op te brengen om de deurtjes en fronten even af te maken. Ik zit in gedachten allang bij de volgende onderwerpen, maar dit moet eerst. Een groot project is niet altijd leuk, totdat je weer lekker bezig bent, en dan valt het allemaal wel mee.



Kantjes afronden. Hout is vrij kwetsbaar op de randen als het niet afgewerkt is, en het is natuurlijk ook gewoon niet handig, zo'n scherpe rand. Ik heb dus het oude nooitgedacht schaafje weer tevoorschijn gehaald waar ik de geleidestrookjes onder geschroefd heb, waarmee je vrij eenvoudig een schuin kantje kunt schaven. Dit keer een heel klein randje, van ongeveer een milimeter. Na het schaven rond ik dat verder af met een stukje schuurpapier.

Verder kleine beschadigingen en kiertjes repareren. Vooral aan de achterkant zijn de borstlijnen echt niet allemaal heel mooi strak. Dus dat vul ik nu op met kleine schilfers hout. Dat lukt best aardig, en je moet goed kijken om de reparaties terug te vinden.


Ten slotte moet ik aan de achterkant de rand rond het paneel nog een beetje afschuinen, zodat hier ook niet zo'n scherpe rand zit. Dat gaat makkelijk met een schraapstaal en een schuurpapiertje.

En dan schuren. Alles mooi glad maken en dan hoop ik in de loop van de week met olien te kunnen beginnen. Het is even doorbijten, maar het wordt wel mooi :-)

Sunday, November 21, 2010

Meer afzuigen

Ik ben nog altijd heel tevreden met de nieuwe afzuiger. Het doel is nu om ook de zaagtafel en de vlakbank aan te sluiten.

De vlak/vandiktebank is 1 apparaat. Boven op kan je vlakken, onder de tafel kan je het hout op dikte schaven. Voor die laatste functie zat er een afzuigkap bij. Maar bij het vlam schaven van het hout vloog het stof nog vrolijk rond. Ik heb daarvoor een soort doos gemaakt die onder de vlaktafel komt. Als aansluiting voor de slang heb ik een afzuigkap onderdeel gebruikt. Helaas was dat een verkeerde keus, want de slang die ik heb past daar net niet op. (Duh!!)

Voor de zaagtafel heb ik dus maar een regenpijp onderdeel gehaald. Die blijkt wel mooi op de slang te passen. Voorheen kon je een stofzuiger op de zaagtafel aansluiten. Die was dan in de kast met een slangetje verbonden met een soort bak om het zaagblad heen. Dat ving misschien 50% van het zaagsel op. Nu heb ik die bak weggehaald en bijna alle openingen van de kast dichtgemaakt met piepschuim (makkelijk te verwerken). Alleen aan de voorkant zitten er nog een paar grotere gaten. Aan de achterkant een groot gat gemaakt voor die regenpijp aansluiting. Zo krijg je een luchtstroom dwars door de kast, langs het zaagblad. Ik heb hem al even getest met MDF en dat ging heel goed.

Sunday, November 14, 2010

Schoonmaken

Zoals ik in m'n vorige blog al schreef was de garage een puinhoop geworden. Alles, maar dan ook alles zat onder een dikke laag oranje stof van de jatoba. Gecombineerd met het stof van alle esdoorn planken in de loop der maanden en het was duidelijk dat dit niet langer meer kon. Dus ik heb een afzuiginstalatie gekocht. Het is een soort sterke ventilator motor die lucht aanzuigt, door een filter blast en het zaagsel en stof dat daar niet door kan valt naar beneden in een plastic zak.

Hier staat hij achter de schaafbank in dehoek opgesteld, en zuigt via die dikke slang het zaagsel op. Zoals je ziet heb je al snel een zak vol, die anders verspreid in de garage zou liggen.

Het is echt een genot om zo te werken. Geen stof, geen rommel en de schaafbank werkt ook veel beter. Nu de planken niet meer door een dikke brij zaagsel geperst hoeven te worden, draait alles gewoon veel makkelijker. Ik moet nog wel een opvangtuit maken voor als ik de schaafbank in de vlakstand heb staan. Deze kap past namelijk niet onder de vlaktafel. Ook voor de zaagtafel moet ik iets maken, want ik verwacht dat deze afzuiger heel wat beter werkt dan de stofzuiger.

Vandaag ben ik de hele dag met de schoonmaak bezig geweest. Alles in de garage heb ik afgestoft. Dus elk potje en dingetje op de elke plank. Gelijk de hoeken vol rommel maar eens leeggetrokken en opgeruimd. Als Anja me nu zat is, kan ik lekker in de garage gaan slapen.

Monday, November 8, 2010

Machinepech

Het esdoorn ligt nu mooi te acclimatiseren, tijd om het hout voor de lades klaar te maken. Ik had een hele stapel jatoba liggen, hopelijk genoeg voor de 9 lades. Dus de houtstapel weer uit elkaar getrokken en gekeken wat er nu eigenlijk ligt. En dat viel een beetje tegen. Erg veel gescheurd hout en veel kromgetrokken. Na een uurtje zagen en sorteren zag de garage er uit of er een bom ontpfloft was.


Met veel moeite is het gelukt om voor de fronten en achterkanten van de lades genoeg hout te vinden. Ik heb helaas veel weg moeten doen, planken die als een pretzel kromgetrokken waren en planken die helemaal vol scheuren zaten.

Vervolgens op de schaafbank. Een kant mooi vlak maken (en nog een plank weggedaan omdat ik daarna niet genoeg dikte meer had), en dan de vandiktebank in. En daar begon het gelazer. Eerst sprong de aandrijfsnaar er telkens af. Vervolgens kreeg ik de tafel niet meer hoger gesteld. Het leek wel of die tafel vastliep bij 3 cm dikte. En lades moeten wel van iets dunner hout gemaakt worden! Tijd voor groot onderhoud dus:


Het bleek dat de spindels vol prut zaten, een mengsel van oud vet en zaagsel. De tafel is nu weer heel makkelijk op en neer te draaien. Heeft nog nooit zo lekker gelopen! Nu nog even de messen vervangen. Met scherpe messen hoop ik dat hij het wat makkelijker heeft en niet telkens weer de aandrijfriem losgooit.

Ik had nog wat van die afvalplanken in de grijze container gemikt. Maar helaas heeft de vuilnisman nu de bak niet geleegd. Dat schijnt grof vuil te zijn. Shit, zit ik ook nog eens twee weken met een volle vuilnisbak.

Thursday, November 4, 2010

Meer esdoorn

De fronten en deurtjes schieten nu echt hard op. Maar ik bedacht dat ik daar nu even genoeg van heb en iets anders uit wilde zoeken. Er zijn nog wat stukken die straks zichtbaar zijn en die ik ook van esdoorn wil maken. Het gaat dan om een paar zijwanden van kastjes en het hoekje naast het gasfornuis e.d. Ik vroeg me af of ik daarvoor nog genoeg hout had, want de planken die nog over zijn bestaan voor het grootste deel uit knoesten en scheuren. Dus eerst alles uitzoeken.


Op de foto 4 planken met daarop getekend waar nog iets bruikbaars te halen valt, en de circelzaag om de planken vervolgens in mootjes te hakken. Daarna alle door de vlak/vandiktebank en ik heb weer een stapel klaar staan die nu een paar weken mag rusten, zodat ik daarna alles op de uiteindelijke maat kan maken. Volgens mij heb ik geluk en net genoeg hout voor alles.



Monday, October 25, 2010

Zo maar wat schaaf plaatjes

Altijd leuk, krullen maken.


En nog leuker is dat je met een echte scherpe beitel in je schaaf ook kopshout heel goed kunt schaven.

Bijna al die snippers is kops hout, en zijn dus hele fragiele schilfertjes.

En dan nog een plaatje van de werkbank opgetuigd met de grootste deur. Toch wel een goede zet geweest om die werkbank te gaan maken, nu zo'n 2,5 jaar geleden. Het beste stuk gereedschap dat je hebben kunt is een goede werkbank.

Sunday, October 24, 2010

Haaks maken

Alle gelijmde ladefronten en deurtjes moeten nu nog aan de buitenkant netjes haaks en recht geschaafd worden. Ook die hoorntjes moeten er nog afgezaagd. Aangezien mijn zaagtafel en schaafbank niet super precies zijn doe ik dit maar weer met handgereedschap.


Planing the edges straight and square

 Eerst de hoorntjes aan een kant er af zagen, een beetje ruim. Dan met een lange schaaf deze kant netjes recht maken. Vervolgens meet ik op de zijkanten haakse lijnen uite en schaaf ook daar tot het recht is en dus haaks op de lange kant. De laatste kant doe ik dan wel weer op de zaagtafel, dat gaat nu wel goed omdat ik een rechte kant tegen de aanslag kan leggen.

Mijn werkbank lijkt wel het enigste vlakke oppervlak hier in huis, dus daar kan ik mooi de verschillende stukken passen. Hier en daar moet ik aan de achterkant iets wegschaven om de fronten vlak op de tafel te krijgen, maar over het algemeen past het allemaal nog heel netjes.

Testing the drawer front fit.

Sunday, October 17, 2010

Piece de resistance.

Alle deuren en ladefronten zijn gelijmd! Hard gewerkt dit weekend. Hier dan het "Piece de Resistance", de koelkastdeur:

The fridge door.

Alles ging eigenlijk best vlot, totdat ik de vaatwasmachinedeur ging lijmen. Daar kwamen de pinnen links en rechts om het paneel te centreren niet goed uit. Het bleek dat er eentje niet in het midden zat. Ik dus die pin weggebeiteld en een nieuw gat geboort. Terwijl alles al in de lijm stond kwam ik er achter dat ik de verkeerde had verplaatst, waardoor ze nu dus allebij niet meer in het midden zaten. Snel alles weer uit elkaar getikt, voordat de lijm kon gaan drogen en schoongespoeld met water. Dit keer heb ik het nokje verschoven door er een stukje in te lijmen:
Notch repair, with my Stanley #18

Een mooie gelegenheid om m'n Stanley #18 te showen, een blokschaafje uit begin 20e eeuw. Na deze reparatie ging gelukkig alles wel goed en was ik nog net op tijd om mee uit eten te gaan.

Saturday, October 16, 2010

Lijmen

Vandaag was een grote dag. De ladefronten zijn in elkaar gezet en gelijmd. Ach, wat is een beetje lijmen, maar voor mij is het echt een mijlpaal. Maar beginnen bij het begin.

De panelen zijn van massief hout en in tegenstelling tot triplex of MDF zal dat altijd blijven werken in de breedte van het hout (nauwelijks in de lengte). Daarom moet het paneel los in de groef van het frame zitten. Maar omdat ik in het paneel die notenhouten dwarsstrepen heb gemaakt, is het niet mooi als dat zomaar lukraak heen en weer schuift, met een beetje pech zelfs scheef gaat zitten. Daarom heb ik een fixering in het midden gemaakt.

In het midden van het balkje van het frame zie je een houten pin die in een gat is glijmd. In het paneel rechts daarvan zie je het bijbehorende nokje die over die pin heen valt, en daarmee het midden van het paneel op z'n vaste plek fixeert.


Nog een foto van een van de ladefronten in de lijmklemmen. Dit is weer een zenuwenklus, omdat je weinig tijd hebt. Binnen 8 minuten van lijm opbrengen totdat de klemmen er op zitten, moet je klaar zijn anders is de lijm al te veel gedroogd.

Dus eerst alles nog een keertje droog passen, zodat ik er zeker van ben dat er niets klemt of fout zit. Dan de lijm op de pen en gat verbindingen aanbrengen en uitsmeren. En vervolgens de boel in elkaar zetten, veel slaan met de houten hamer want alles zit veel strakker als de lijm ertussen zit. Snel snel, geen fouten maken (paneel achterstevoren o.i.d) en diep zuchten als het gelukt is.

Thursday, October 14, 2010

Panelen zagen

Van bijna alle panelen moest nog rondom een paar mm afgezaagd om de goede passing in de frames te krijgen. Niet te strak, want dan hebben ze bij vochtig weer geen ruimte om uit te zetten. Ook niet te ruim, want dan komen er bij droog weer spleten te voorschijn. Eigenlijk een klusje van niks op de zaagtafel. Maar het is vrij eng. Als ik nu ergens teveel afzaag, heb ik echt een probleem! Dus alles drie keer meten en liever nog een keer ergens een flinter afhalen, dan in 1 keer teveel. Volgens mij is de passing nu redelijk perfect.

Gisteren heb ik de laatste pen en gat verbindingen afgemaakt van de frames die te breed waren geworden. Dus ik schiet nu echt op met de deurtjes en ladefronten. Ik hoop dit weekend iets te gaan lijmen.

Monday, October 11, 2010

Schuren en olieen

Zaterdag was het zulk mooi weer dat ik de gelijk een buitenklusje ben begonnen. Schuren. Typisch iets om niet in de werkplaats te doen, als je niet alles onder het stof wilt hebben. Ik kon van collega Hans een mooie excenter schuurmachine lenen, en met een stapel schuurschijfjes in oplopend grit ben ik lekker alle panelen gaan schuren. Hoewel ze al behoorlijk glad en strak waren, zag je bij kritisch kijken in het daglicht toch nog veel lelijke plekjes. Ik ben dus begonnen met grit 60. Dan 80, 120, 180 en 240. Al die tussenstapjes juist om tijd te besparen. Sla je stappen over dan kost het veel meer moeite om de schuurkrasjes van de vorige gang weg te schuren. Grit 240 is fijn genoeg om een voelbaar glad resultaat te krijgen.

Vervolgens in de olie zetten. Olie heeft voor mij het grote voordeel dat er makkelijk een goed resultaat mee te krijgen is. Ik ben niet zo'n schilder en krijg dan al snel strepen, druipers en stof in de lak. Olie zet je dik op, laat het 10 minuten intrekken en dan met een schone doek goed uitwrijven. Er mag geen laag op blijven. Nadeel van olie is dat het hout nogal donker kleurt. Daarom heb ik het gemengd met 8% witte kleurstof. Op een weegschaal dus een hoeveelheid olie in een bakje doen en daar 8% wit bij druppelen.

Voor een goede bescherming van het houtoppervlak is alleen olie een beetje karig. Ik gebruik een mengsel dat ontwikkeld is voor vloeren. Er zit ook een harde wax en een soort vernis doorheen. Maar het opbrengen wordt daar niet moeilijker van. En als het sterk genoeg is voor een vloer, zal het ook wel goed zijn voor een keukenkastje. Door het toevoegen van de witte kleurstof blijft het hout mooi licht van kleur. Een nadeel vind ik wel dat de notenhouten strips vrij open vaten hebben die als streepjes in het oppervlak zichtbaar zijn. Die zijn nu wit geaccentueerd.

Helaas schoot er zondag tijdens het olieen opeens een kramp in m'n rug en loop ik nu met een soort spit rond. Ik heb het dus niet af kunnen maken. Maar om een idee te geven hoe het gaat worden, even een fotootje van een ladefront.
Trial fit of drawer front.

Het begint er al een beetje op te lijken! Wat er verder nog moet gebeuren? Het paneel nog een keer in de olie zetten. Het zit nu een beetje te krap in de groef van het frame, dus rondom een flinter afzagen. Ik wil al de panelen in het midden fixeren, dus daarvoor ga ik een pin in de groef zetten en een bijpassend nokje uitzagen in het paneel, maar dat leg ik wel uit als ik zover ben. Tenslotte het geheel verlijmen en de uitstekende hoorntjes afzagen. Als laatste de buitenmaten op de juiste maat schaven, randen afronden en het frame inolieen.

Maar eerst mijn rug weer laten herstellen.

Tuesday, October 5, 2010

Smaller maken.

Nadat ik had besloten om maar in de zure appel te bijten en de ladefronten smaller te gaan maken, hebik de zaagtafel weer opgesteld en in orde gemaakt. In een blog in april en  nog een blog in april had al beschreven hoe ik de pennen in eerste instantie gemaakt heb. Zoiets werd het nu weer maar dan eenvoudiger. Ik hoef nu geen vellingkantje te schaven, want die zit er al. En ipv de mal waarin de rails rechtop staan voor het zagen van de wangen van de pennen, heb ik dat nu met een handzaag gedaan. Het gaat zo best snel en vanavond heb ik er al 4 klaar.

Er is wel iets anders mis gegaan. Op deze foto zie je hoe ik de borstlijnen van de pennen zaag op de zaagtafel.



Rechtsboven in de foto zit het aanslag blokje vastgeklemd. Ik schuif de rails tegen dit blokje aan en vervolgens schuif ik de slede vooruit waardoor een gleuf gezaagd wordt. De positie van dit blokje is natuurlijk heel belangrijk. Omdat ik met ongelijke borsten werk (voor en achterkant zitten versprongen) zet ik een 3mm dik plaatje tegen het aanslagblokje, draai de rails om en zaag de borst aan de andere kant van de rails. Dat ging allemaal heel mooi, alleen ben ik 1 keer dat 3mm vulplaatje vergeten. Met als gevolg dat 1 van de zaagsnedes 3mm te ver zit.

Nadat ik even helemaal verdrietig was geworden heb ik besloten het maar te aanvaarden. De lades naast het fornuis worden nu dus maar 89,7 cm breed ipv. 90 cm.

Pennen nog niet klaar...

Bij het passen van de paneeltjes in de frames, zag ik dat er wel heel veel speling was bij de ladefronten. Even alles nagemeten, en inderdaad, de 90 cm brede fronten zijn bijna 91cm geworden. Geen idee waar het fout is gegaan, want alle 60cm brede kastdeurtjes zijn wel precies op maat.

Ik heb nog proberen te bedenken waar ik kon gaan sjoemelen met de maten, maar uiteindelijk is er maar een oplossing, de frames moeten gecorigeerd. De hoeveelheid werk valt denk ik wel mee. Het gaat om 7 frames die aan 1 kant korter moeten. Gelukkig korter, want langer zou een beetje moeilijker zijn.

Monday, October 4, 2010

Mooi schaven.

De laatste dagen ben ik druk geweest met het mooi glad schaven van de frames. En niet alleen glad, maar ook zo dat in de hoeken, waar de regels en stijlen samenkomen, alles op hetzelfde niveau ligt. Eerst natuurlijk de schaafbeitels lekker scherp geslepen en dan lekker aan de slag. Zoals ik al eerder geschreven heb, is mijn esdoorn hout niet netjes recht van nerf. Het gaat vaak op en neer, soms zelfs echt golvend. Vaak zit er een knoestje en daar omheen is de nerf helemaal wild. Schaven is dan niet zo makkelijk, omdat je snel het oppervlak beschadigt. Laat ik dat eens uit leggen met een plaatje.

Hier zie je hoe de beitel tegen de nerf in schaaft. De punt van de beitel is nu snel geneigt om een splinter op te pikken die dan langs de nerf diep in het hout uitscheurt, ipv netjes afgesneden te worden. In de tekening zie je het hout dan ook voor de beitel uitdiep wegscheuren. Niet tegen de nerf inschaven dus, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan als die alle kanten op draait. Gelukkig zijn er nog meer oplossingen. In de eerste plaats een hele scherpe beitel en dunne krullen schaven. Dat voorkomt al veel ellende. Een andere oplossing heeft te maken met de hoek ´A´ waaronder de schaafbeitel staat. Je kan je voorstellen dat als de hoek A kleiner is, de beitel dus platter ligt, hij veel makkelijker een splinte oppikt. Andersom wordt het gedrag beter als de hoek A groter wordt.

Een hoek van 45 graden s standaard, een mooi compromis waarbij je zacht hout en niet te moeilijk hard hout goed kunt schaven. Bijna alle schaven hebben de beitel dan ook onder een hoek van 45 graden staan. Een hoek van 50 graden heet York pitch. Dit werd vroeger al  veel gebruikt voor moeilijker hardhoutsoorten. Mijn infill schaaf heeft een hoek van ongeveer 49 graden, bijna York pitch dus. Maar voor dit esdoorn is dat soms nog niet genoeg. Daarom heb ik een Stanley # 4 (die normaal een hoek van 45 graden heeft) omgebouwd naar bijna 60 graden. Dat is heel eenvoudig door bij de punt van de beitel aan de vlakke zijde een tegenhoekje te slijpen.
Dus zonder iets aan de schaaf zelf te veranderen kan je zo heel makkelijk de moeilijkste houtsoorten schaven. Nadeel is wel dat het schaven zwaarder gaat en dat de beitel sneller bot wordt. Ga je met een nog grotere hoek werken dan kom je in het terein van de schrapers.


En zo ziet het er dan in het echt uit. De Stanley #4 vooraan. De Infill  schaaf is dat lompe ding daarachter. En op het hout staat de schraper want soms is dat het enigste wat nog goed werkt. Schrapen is nog veiliger tegen beschadigingen maar laat niet zo'n glad oppervlak achter. Ten slotte een beetje schuren met fijn schuurpapier om een blokje gewikkeld.

Sunday, September 26, 2010

Pen en gat is klaar!

Na een lange stilte weer eens een berichtje. In de zomer heb ik het razend druk gehad met andere leuke (en minder leuke) dingen. Mijn motorfiets weer eens gangbaar gemaakt. De auto had wat kuren in het onderstel die ik verholpen heb. Klusjes in en om het huis en vooral heel veel vakantie. Lekker rotsklimmen in Frankrijk en Italie:


Hollidays on sunny rock in france and Italy.
Checking out some countertop material...

Ik kreeg al opmerkingen bij het blog over het trage tempo. Zelfs de suggestie om naar de "keukenconcurrent" te gaan. Over die toko wil ik wel iets kwijt. Want oh dear, wat een dieptrieste bedoening is die keukenconcurrent! Behalve dat het er treurig uitziet met dat supergoedkope geel aan alle kanten en de krakkemikkige opbouw van de showmodellen, is heel de bedrijfsfilosofie zo fout. Het draait daar niet om de verkoop van keukens, het draait alleen nog maar om geld. De klanten staren zich blind op de zogenaamde kortingen en de verkopers zijn getraint om die klanten vervolgens een poot uit te draaien.

Ondertussen vind ik het leuk om juist een beetje ouderwetse kwaliteit te produceren, al kost het dan wat moeite. Voor de vakantie was ik al bijna klaar met alle pen en gat verbindingen, maar nu heb ik dat hoofdstuk afgerond. Het was "iets" meer werk dan ik van te voren had bedacht, maar ik had dan ook niet de makkelijkste oplossing gekozen. Ik ben er heel blij mee hoe het uiteindelijk geworden is. 95% tevreden zal ik maar zeggen. Hier zie je de hele stapel, met het laatste deurframe ervoor.

All the tenons and mortices finished with mitered corners.
Het volgende project is het mooi glad schaven van de zichtbare delen. De verschillende delen liggen ook niet altijd helemaal netjes in hetzelfde vlak, dus dat kan ik dan gelijk corrigeren. Daarna ga ik de paneeltjes weer onder het bed vandaan halen en die op maat maken zodat ze netjes in de frames passen. Ik weet nog niet precies hoe ik dat allemaal aan ga pakken.

Monday, June 28, 2010

De laatste kaders in aanbouw

Het heeft allemaal even geduurd, maar ik ben nu bezig met de laatste kaders. Deze zijn voor de 4 bovenkastjes. Ik doe het rustig aan, want het is bloedheet in het schuurtje. Door die hitte was ik zeker niet zo geconcentreerd meer, want bij het vlak en op dikte schaven van de pennen ging het niet helemaal goed. Ik had bij een paar pennen teveel van een kant afgehaald waardoor de regel niet in het midden van de stijl zat. Op zich geen probleem, want ik moet de regels en stijlen toch nog schaven tot alles netjes op elkaar aansluit, maar de groef moet wel precies doorlopen. Daar mag geen sprongetje zitten in de hoeken.

Dus ik moest de pen opschuiven. Dat kan natuurlijk niet, dus heb ik een dun lapje hout op de zijkant van de pen gelijmd waardoor die weer dikker wordt en ik opnieuw kon gaan schaven.
Reparing an offset tenon.


Zo dus. Na het schaven blijft er van dat lapje hout erg weinig over, maar precies genoeg voor een goede verbinding. Nu loopt de groef weer mooi door in de hoek. De buitenkant sluit niet zo mooi aan, daar moet ik nog wel wat gaan schaven.


Now the groove fits nicely again.





Thursday, June 17, 2010

Velling kanten schaafje

In mijn vorige blogbericht schreef ik dat ik nogal wat problemen had met het schaven van de vellingkantjes (de schuine kantjes). Dat lijkt nu opgelost met een modificatie van mijn schaafje. Ik heb de geleiderails nu in een hoek van ongeveer 10 graden gezet. De beitel schaaft nu scheef in het hout, waardoor je meer als een mes in het hout snijdt. Je moet nog steeds goed opletten welke richting je opgaat. Maar de lange stijlen van de koelkast deur heb ik zonder problemen kunnen afschuinen, terwijl die een nogal golvende draad hebben.
Modified chamfer plane. Now with build in skew.

Je kijkt hier tegen de bodem van de schaaf aan, liggend op een van die stijlen. Het ziet er allemaal nogal provisorisch uit, maar het werkt als een dolle.

Monday, June 7, 2010

Weer in het gareel







Langzaam aan begin ik weer aan de keuken te werken. Ik heb nu de regels en stijlen van de drie onderkastjes in aanbouw. Ik heb even terug moeten kijken in het blog om te zien hoe ik het ook alweer deed! Toch handig om dit bij te houden. Echt snel gaat het nog niet want er liggen nog heel veel andere klusjes op me te wachten (en ik heb er al een heel stel gedaan ook).

Ik heb af en toe problemen met het schaven van de schuine kantjes en de inkeping bij de versprongen borsten. Als de draad van het hout mooi gelijkmatig loopt is er niets aan de hand. Maar het gaat nogal eens op en neer en als je dan zo tegen de draad in staat te schaven kan het makkelijk gebeuren dat de beitel opeens een splinter oppikt en lekker diep uitscheurd. Dat gebeurd natuurlijk altijd als je bijna klaar bent. Meestal weet ik het wel op tijd op te vangen en dan is het verder een kwestie van schrapen of zelfs schuren om het randje verder netjes recht af te werken. Maar hier is dat dus niet gelukt en zit ik met een deuk in het schuine randje, daar vlak boven het platte streepje van de 2:



Er zijn veel opmerkingen gekomen over mijn handzagen. Lieke verklaart me natuurlijk voor gek... Waarom heb ik zo veel zagen? Eigenlijk zou ik er nog veel meer willen hebben. Zagen zijn leuk om te verzamelen. Ze zijn niet duur en er zit een rijke geschiedenis achter. Maar het is ook nog een beetje nuttig, want elke zaag heeft een ander doel. Je hebt natuurlijk grove en fijne zagen, maar zo heb je ook verschillende zagen voor dwars op het hout of in de lengte. Afkort- en schulpzagen heet dat. Daarvoor heb je een andere tandvorm nodig. Dwars op het hout moet je de houtvezels als het ware doorsnijden, de tanden lijken dan meer op kleine mesjes. In de lengte lijken de tanden meer op kleine beiteltjes.


Dit zijn bijvoorbeeld een hele grove schulpzaag voor het zagen in de lengterichting en een veel fijnere afkortzaag. Die afkort vertanding is veel lastiger van vorm en moeilijker om te slijpen. Ik heb dus eerst met de schulpzagen geoefend, begonnen met de grove zagen en dan steeds fijner, wat ook steeds moeilijker wordt.




Hier nog een paar voorbeelden. De bovenste is weer een schulpzaag. Nu met een fijne vertanding en stalen rug om het blad stabiel te maken. Die is heel geschikt om bijvoorbeeld pennen met de hand uit te zagen. Met een scherpe zaag gaat dat trouwens heel makkelijk en snel. Voor een kleiner project loont het dus niet de moeite om de circelzaagtafel helemaal op te gaan bouwen en af te stellen.

Daaronder een hele mooie afkortzaag, een Engelse Smithson ergens uit de 19e eeuw. En ten slotte mijn zelfgemaakte zaagje. Die heeft de fijnste vertanding van al mijn zagen en is ook geslepen als afkort zaag. Die heb ik al veel kunnen gebruiken in het keuken project.

Al die zagen is dus een logische proces geweest. Om dat hele nuttige kleine fijn vertande afkort zaagje te kunnen maken moest ik wel die hele leerschool vanaf de grof vertande schulpzaag doorlopen. Lieke, je hebt gewoon geen gelijk :-)

Sunday, May 30, 2010

Zagen slijpen




Eigenlijk ben ik al een tijdje terug uit de bergen, maar ik heb sindsdien nog niets aan de keuken gedaan. Ik ben begonnen met het slijpen van mijn zagen, en dat is een beetje uit de hand gelopen. Ik heb namelijk nogal wat handzagen:


I might have too many saw. But I sharpened them all over the last two weeks.

Het zijn allemaal ouderwetse zagen, de meeste van voor de oorlog toen een handzaag nog de basis van het timmervak was, en er dus nog echt goede zagen gemaakt werden. Tot nu toe gebruikte ik ze zoals ik ze had gevonden. Ik had er een paar laten slijpen bij een slijperij in Leiden. Maar ik kwam er achter dat die helemaal niet slijpt, hij ponst nieuwe tandjes in het blad. Hele mooie tandjes die dus niet scherp zijn. Zagen slijpen doe je met een driehoeks vijltje, tandje voor tandje. Dat is best een hele klus en ook een kunst die je even moet leren. Op woodworking.nl zag ik dat Caspar Labarre dat best wilde leren, dus heb ik me snel ingeschreven voor een spoedcursus zagen slijpen. Leerzaam en aan te bevelen.

Sindsdien ben ik dus in de ban van de zaag. Zelfs zo erg dat ik een bouwmarktzaagje omgebouwd heb naar een echte zaag. Van dit:


Changed this...

Naar dit:

...into this.

Thursday, April 29, 2010

Langzame vooruitgang


Ik heb er nog vier af. De zichtkant wordt naar mijn bescheiden mening best mooi. Ik moet nog wel beter mijn best gaan doen op de achterkant, daar zijn hier en daar vrij grote spleten zichtbaar.

Maar nu gaan we eerst een week naar Frankrijk, en daarna ga ik nog een week in Zwitserland skien en bergen beklimmen. Dus het hele project ligt een tijdje stil.

Monday, April 26, 2010

Tuesday, April 20, 2010

Hoe maak je de pennen?

How to make this joint?

Nadat ik het resultaat in de eerdere blogs heb laten zien, is het misschien wel leuk om te laten zien hoe ik dat voor elkaar krijg.

De eerste stap is het zagen. Dat heb ik al laten zien in de Zaagblog. Kan natuurlijk ook met een goede hand kapzaag, maar dat vond ik echt te veel werk. Vervolgens heb ik de latten nog een keer op de futselplank gelegd en geschaafd om zeker te zijn dat de kant haaks en recht is.
Straighten the edge on a shooting board.

Bij het zagen is er in de hoek nog een randje materiaal blijven staan. Dat steek ik weg met een scherpe beitel.
Cleaning the corner with a chisel.

Dan maak ik het schuine vellingkantje met een houten schaaf die ik hier speciaal voor omgebouwd heb.
Chamfering the edge.

Omdat ik ruim gezaagd heb, past de pen nog niet in het gat, hij is te dik. Daarvoor heb ik weer een speciale schaaf, een zogenaamde grondschaaf (Stanley 71). Eigenlijk niets anders dan een plankje waar een schaafbeitel onder hangt. Het grote voordeel hiervan is dat je op deze manier heel makkelijk de wangen (zijvlakken) van de pen parallel houdt.

Thicknessing the tenon with a router plane.

Nu is de pen nog te breed. De spatpen moet nog uitgezaagd worden. Dat doe ik met een kapzaag. Eerst precies af tekenen, dan is het zo gezaagd.
Cutting the haunch.

Nu kan ik de eerste keer gaan passen. Ik let nu vooral op de borst lijnen, de kant waar de regel en stijl tegen elkaar komen. Die moeten goed parallel zijn, zonder gapende kloven. Eventueel kan ik deze nog een beetje aanpassen met een boorschaaf, een Record 073. Alles wordt dus meerdere keren in elkaar gezet en uit elkaar gehaald om hier of daar een frutsel weg te schaven.
Trial fit and adjusting the shoulderlines with the shoulderplane.

Tijd om de verstekjes te gaan snijden. Daarvoor heb ik een blok (Merbau) hout op 45 graden gezaagd en die zet ik hier klem op de stijl. Dan kan ik het hoekje wegsteken.
Cutting the mitred corner with a mitre block.

Het schiet al op. Ik hoef alleen nog de verdieping in de regel te maken waar de verschoven borst van de stijl in past. Eerst voorzichtig inzagen en zo veel mogelijk wegsteken met een beitel. Omdat de beitel makkelijk het hout klieft en de draad van het hout weleens de verkeerde kant op gaat, is dit een eng klusje.
Cutting the relief for the advanced shoulderline.

Dat maak ik dan weer af met de grondschaaf. Twee blokjes aan de zijkant geklemd, als grondvlak voor de schaaf. Zo kan je heel precies werken en een nette uitsparing maken. Het verstekhoekje maak ik weer met behulp van het schuine verstekblok en een beitel.

Finishing the relief with the router plane.

En dan passen, en weer uit elkaar halen en heel voorzichtig hier of daar aanpassen, totdat alles mooi in elkaar zit ( of totdat je het wel mooi genoeg vind). Het is een heel verhaal geworden, maar het is dan ook een hele boel werk die ik me op de hals gehaald heb. Maar het is wel leuk om te doen. Ik heb nu twee kaders klaar. Nog maar 12 te gaan.