Een rampje

Vandaag dacht ik te beginnen met het uitfrezen van de bestekbakjes. Maar dat ging gelijk helemaal mis. Het is uiteindelijk mijn eigen fout (natuurlijk), ik had een frees van 14 mm die net aan in het gat van 15mm van de geleidering past. Dat is te weinig heb ik nu begrepen. Er zit ook nogal wat speling in de grondplaat van de bovenfrees. Gevolg was dat de frees vrijwel direct keihard in de geleidering hapte. Met een kapotte frees en een kapotte geleidering als gevolg. Project staat dus even op non actief.

Om toch nog iets nuttigs te doen vandaag, ben ik mijn werkbank maar gaan vlakken. Ik had gemerkt dat hij nogal hol was gaan staan, in het midden bijna een mm dieper dan aan de kanten. Dus een paar schaven tevoorschijn gehaald en zo kon ik gelijk even mijn agressie kwijt.

Het resultaat mag er zijn. De bank ziet er  weer als nieuw uit, en wat belangrijker is, hij is weer vlak. Alleen vlak langs de gaten rij zie je een kleine holte, die is ongeveer 0.2mm diep. Ruimschoots binnen alle toleranties.

Ook in de lengte is hij mooi vlak. Er zit alleen helemaal achteraan nog een holte, maar die laat ik lekker zitten. Grappig is om te merken dat ik in de loop der tijd veel geleerd heb over schaven. Het gaat nu veel makkelijker dan toen ik de werkbank pas gebouwd had. Ik weet nog wel hoe ik toen heb lopen wanhopen of het ooit wel vlak zou worden.

Nu heb ik weer een mooie referentie om straks mijn kastjes goed recht te krijgen.

Verder met de bestekbak.

We zijn lekker een weekend in Groningen geweest, dus weinig nuttigs gedaan. Maar de plank voor de bestekbak staat nu wel klaar.

Na het lijmen moest ik hem eerst weer netjes vlak zien te krijgen. Het meeste werk door dwars op de draad te schaven. Dwars gaat veel lichter, dus kan je makkelijker veel hout tegelijk verwijderen. En dwars heb je nooit dat je opeens diepe splinters uit het hout trekt. Nadat de plank zo netjes gevlakt is, ga ik met een zoetschaaf in de lengterichting van het hout de boel mooi glad maken.

Maar het hout is echt keihard. En kruisdradig waardoor de draadrichting bij elke groeiring van richting verandert. Bijna niet te doen met een handschaaf. En mijn rug deed pijn, en mijn elleboog speelde weer op....
Genoeg excuses om de schuurmachine te pakken.

Na het vlakken komt het op maat zagen. Hij is een beetje onhandig van vorm voor mijn zaagtafel. Ik heb het maar met de handcirkelzaag gedaan.

En zo ziet de plank er nu uit. Vrij grof geschuurd. Ik heb met potlood al uitgetekend waar ik de bakjes wil hebben die nu uitgefreest moeten worden, maar dat is op de foto moeilijk te zien.

Bestekbak

In een folder van een keukenfabrikant zag ik een hele mooie bestekbak, gemaakt van een massieve plaat hout. Dat leek me wel wat. Hij is gemaakt van dikke balkjes hout die tegen elkaar gelijmd zijn, waarna de bakjes voor het bestek er uit gefreesd worden. Dus heb ik mijn stapel hout weer eens opgezocht en nog wat mooie kwartiers gezaagde jatoba balken gevonden. Dit is hetzelfde hout waar ik de lades van gemaakt heb, dus dat past mooi bij elkaar.

Na een lange sessie zagen, keuren, weggooien en de mooie stukken op maat geschaafd te hebben, kon ik de balkjes aan elkaar lijmen. Alles eerst netjes gemarkeerd, vooral ook wat de richting is waarin het hout het makkelijkste schaaft. Bij zo'n samengestelde plank is het heel prettig als de draad van het hout overal in dezelfde richting loopt.

En toen alles aan elkaar gelijmd was had ik een voldoende brede plank voor een 90 cm lade.

Deze plaat moet ik nu mooi glad schaven en op maat zagen. Maar ik ben nu door mijn rug gegaan en kan dus voorlopig niet zo veel. Wordt vervolgd.